مگه میشه به ایران افتخار نکرد؟

بهتر بود بپرسی به کجای ایران افتخار نمی کنی؟

به ذره ذره خاک ایران ، به تک تک ایرانیا (به غیر عرب صفتا ، غرب زده ها ) به اینکه نژادمون آریایی ،اونم آریایی برتر افتخار می کنم.

به این افتخار میکنم که هیچگاه بت پرست نبودیم .

به کوروش کبیر ، داریوش بزرگ ، خشایار شاه ، کاوه آهنگر ، آرش کمانگیر ، سیاوش ، کیومرث ، رستم، زرتشت و...

منشور حقوق بشر ، منشور پارسوماش ، منشور پرشیا ، منشور شوشیانا ، منشور پاسارگاد ، فروهر همه اینا غرور آفرینه .

به فردوسی، خیام، حضرت حافظ ، مولانا رومی ، سعدی ،عطار ، نظامی ، وحشی بافقی ، ارد بزرگ ،ابوعلی سینا ، ابو ریحان بیرونی ، رازی و...

 به پارسه ، خلیج همیشه فارس ، پاسارگاد ، شهر سوخته(مهر گنجینه سر به )، چغازنبیل ،  بیستون ، نقش رستم ، تخت سلیمان ، طاق بستان ، کاخ تیسفون(بزرگترین طاق آجری دنیا)و... افتخار می کنم.

 به این افتخار می کنم که  ما ایرانی ها شادترین مردم دنیا بودیم و پدران ما جشن و پایکوبی رو عبادت می دونستند .

کل جهانیان در مقابل بزرگی ایران و ملتش سرفرود آوردن

                                   به ادامه مطالب مراجعه كنيد

تا اوایل قرن بیستم، مردم جهان کشور ما را با عنوان رسمی" پارس یا پرشین" می شناختند، اما در  دوران سلطنت رضاشاه که بحث رجعت به ایران باستان و تاکید بر ایران پیش از اسلام قوت گرفته بود، حلقه ای از روشنفکران باستان گرا مانند سعید نفیسی،محمد علی فروغی و سید حسن تقی زاده در حکومت پهلوی اول با حمایت مستقیم رضاشاه گردهم آمده بودند که به این منظور اقداماتی را انجام می دادند،"سعید نفیسی" از مشاوران نزدیک رضاخان به وی پیشنهاد کرد نام کشور رسما به "ایران" تغییر یابد، این پیشنهاد در آذر ماه 1313 شمسی رنگ واقعیت به خود گرفت، یادداشتی را که از نظر می گذرانید، مقاله ای از سعید نفیسی در روزنامه اطلاعات است که بعد از رسمی شدن عنوان ایران، دلایل و توجیه تاریخی و فرهنگی این انتخاب را با عموم مردم در میان گذاشته است.

سعید نفیسی

چیزی عزیز تر ز وطن  پیش من نبود                      رفتم به پای بوسش و دیدم وطن نبود

آن خاک پر بها  و گهر خیز و زر نگار                        زان آخوند  بود   و   دگر  مال  من نبود

آن روز هر چه را که بدیدم عذاب بود                      جز خشم و مرگ و دشنه و دار و رسن نبود

آن سرزمین پاک و اهورایی  و عزیز                       چیزی کم از عُمان و کویت و یمن نبود

گفتم:وطن کجاست؟که من بیوطن نی ام              این سرزمین شاد  که  بیتُ الحزن نبود 

سرشار از نشاط و سرور و  توانگری                     جز باغ و غنچه و گل و سرو و چمن نبود

این، مهد میترا بُد و ماًوای زردهُشت                     جای یزید و شمر و عُبید و حسن نبود

آنجا همیشه بلبل سرمست، می سرود               این سرزمین که مسکن زاغ و زغن نبود

ایران من کجا و نژاد عرب کجا؟                             بیگانه پروری که بدینسان علن نبود

این سرزمین پاک اهورا بُد ای دریغ                       زین پیشتر که  جایگه اهرمن  نبود

ایران بهشت بود و گلستان و مرغزار                     جز لاله اش به دامن دشت و دمن نبود

ای خالق بزرگ، چنین سرنوشت شوم                 هرگز سزا و درخور  ایران  من نبود

وقتی تو می گویی وطن من خاک بر سر می کنم

گویی شکست شیر را از موش باور میکنم

وقتی تو میگویی وطن بر خویش می لرزد قلم

من نیز رقص مرگ را با او به دفتر می کنم

وقتی تو می گویی وطن یکباره خشکم می زند

وان دیده ی مبهوت را با خون دل تَر می کنم

بی کوروش و بی تهمتن با ما چه گویی از  وطن

با تخت جمشید کهن من عمر را سر می کنم

وقتی تومی گویی وطن بوی فلسطین می دهی

من کی نژاد عشق با تازی برابر می کنم

وقت تو می گویی وطن از چفیه ات خون می چکد

من یاد قتل نفس با الله و اکبر میکنم

وقتی تو میگویی وطن شهنامه پرپر می شود

من گریه بر فردوسی آن پیر دلاور  میکنم

بی نام زرتشت مَهین ایران و ایرانی مبین

من جان فدای آن یکتا پیمبر می کنم

خون اوستا در رگ فرهنگ ایران می دود

من آیه های عشق را مستانه از بر می کنم

وقتی تو می گویی وطن خون است و خشم وخودکشی

من یادی از حمام خون در تَلِ زَعتَر(اردوگاهی در فلسطین) میکنم

ایران تو یعنی لباس تیره عباسیان

من رخت روشن بر تن گلگون کشور می کنم

ایران تو با یاد دین زن را به زندان می کشد

من تاج را تقدیم آن بانوی برتر می کنم

تاریخ ایران تو را شمشیر تازی می ستود

من با عدالتخواهیم یادی ز حیدر میکنم

ایران تو می ترسد از بانگ نوایِ نای و نی

من با سرود عاشقی آن را معطر میکنم

وقتی تو میگویی وطن یعنی دیار یار و غم

فروردین: این نام برگرفته از نام فروهر fravahr هاست که در حقیقت روان درگذشتگان بوده و اعتقاد بر این بود که روان های مردگان در نخستین روزهای بهار نزد اقوام خود به زمین باز میگردند. 

بنا بر تصور زرتشتيان فروهر روان مردگان و نيز روان آناني است كه هنوز زاده نشده اند و جايگاه فروهر نزد خداست و هنگاميكه انساني مي ميرد روان او به فروهر او مي پيوندد و هنگاميكه انساني زاده ميشود نيز روان از فروهر جدا و به تن او در جهان مادي مي پيوندد.

اردیبهشت: اقتباسی از نام اوستایی ارتا وهیشتا atra vahishta به معنای بهترین راستی است که نام یکی از امشاسپندان است.

خرداد: در اوستا هئوروتات haurvatata به معنای کمال و رستگاری که از امشاسپندان یا صفات کمالیه اهورامزداست.

تیر: در اوستا تیشترtishtra نامیده شده و نام ستاره ايست. محققین آنرا با شعراي يماني یا ستاره شباهنگ که درخشان ترین ستاره آسمان شب است منطبق دانسته اند. یونانیان باستان این ستاره راsiriusمینامیده و آنرا منبع گرما میدانستند. اين جدا از سياره تير يا عطارد است.

تير يشت يا تيشتر يشت همچنین نام يكي از يشتهاي اوستاست و ستاره تير يا تيشتر که از او در یشت موسوم به تيشتر يشت یاد میشود ایزد موکل بر رعد و باران نیز بوده است وبر اساس این باور ستاره تيشتر دشمن دیو خشکسالی یا اپوش است و باور بر اين بود كه در نبرد تيشتر با اپوش گرزي توسط تيشتر بر ديو خشكي وارد ميگردد و صداي رعدي كه شنيده ميشود خروش آن ديو است. به روایتی طلوع این ستاره مصادف با چهارمین ماه سال یا آغاز تابستان است.

امرداد: در اوستا امرتات ameretata نامیده شده به معنای بی مرگ و ناميرا و آن نام مينوي گياهان است که نام یکی دیگر از امشاسپندان است.

شهریور: اقتباسي از نام اوستايي خشثرَ وئیری khshathra vairi به معنای پادشاهی آرزو شده است كه مينوي فلزات است و نام یکی از امشاسپندان است.

مهر: نام فارسی شده رب النوع روشنایی است که از نام اوستایی میثرَmithra ( در سانسکریت میتر mitra ) به معنای دوستی و محبت گرفته شده است. مهر بر خلاف تصور عامه در واقع نام دیگر خورشید نیست بلکه مهر نام ایزد یا رب النوع روشنایی بوده چنانکه در اوستا نیز همواره نام مهر یا میترا جدا از نام خورشید می آید و در اسامی روزهای ماه نیز چنانکه اشاره شد خورشید نام یازدهمین و مهر نام شانزدهمین روز ماه  است. 

آبان: نام فارسی شده ایزد آبها یا آناهیتا است که در اوستا اردوی سور اناهیتا aredvi sura anahita یا رودخانه نیرومند بی آلودگی نامیده شده است. اناهيتا كه خلاصه شده اين نام اوستاييست نام الهه موکل بر آبهای روان بوده است و يشتي كه در اوستا به مناسبت اين الهه سروده شده آبان يشت نام دارد. نامگذاري آبان به اين مناسبت بوده كه  اين ماه آغاز بارندگي  است.

آذر: از نام اوستایی آترatar یا ایزد موکل بر آتش مقدس گرفته شده است. این آتش مقدس طبق فقرات 46-50 زامیاد یشت اوستا رقیب اژی دهاک دانسته شده  و طبق متن اوستايي نبردي بين اين دو در گرفته كه به فرار اژي دهاك منجر گشته است. من در یادداشتهای پیشین اژي دهاك روز رستاخيز را آتشفشان زیانبار یا آتش زیانبار معنا کردم که در اينجا هیچ ارتباطی با اژي دهاك سه كله يا ضحاک ماردوش روایات عامیانه و افسانه ای ندارد. چون اين اژي دهاك سه كله انساني با كنشهاي اهريمني بوده كه بدان لقب يعني اژي دهاك نامبردار شده بود. واژه اژی در زبان اوستایی علاوه بر اينكه به معناي اژدها يا مار آتشين است مترادف با واژه اهی در سانسکریت به معنای آتشفشان نيز مي باشد و دهاک در زبان اوستایی به معنای ضربه زن یا زیانبار ترجمه شده است. آتر یا آتش مقدس در آیین مزدیسنا مقامي بسيار والا دارد و از بزرگترین نعماتی بوده که از جهان بالا و برای بهره انسانها به زمین فرستاده شده است. به موجب كتاب بندهش پنج نوع آتش وجود داشته است كه من از ذكر آنها خودداري ميكنم.

دی:  در مورد دی در بن دهشن توضیح داده شده که دادار است و نام خویش را در چهار جای در ماهها داده است یکی نام =هرمزد و آن سه دی که یکی گاه و یکی دین و یکی زمان است استاد پورداوود دي را ماخوذ از نام اوستايي زين zayana به معناي زمستان ميداند.

بهمن: از نام اوستایی وهومن به معنای دارای منش نیک اقتباس شده که در اوستا نام یکی دیگر از امشاسپندان  است.

بر طبق كتب مذهبي و آسماني زرتشتيان ابتدا اهورامزدا ( خداوند ) عالم ارواح را آفريد و بدون هيچ مانعي تا سه هزار سال سلطنت كرد بعد اهرمن به زور و عنف از تاريكي وارد روشنايي شده خيره گشت و چون حاضر بصلح نشد با اهورامزدا بجنگيد 9 هزار سال بعد اهورامزدا عالم مادي را در مدت يك سال در 6 دوره ( هر دوره پنج روز ) بيافريد و اين شش دوره بنام گهنبار معروف است كه زردشتيان در اين ايام جشن گرفته بستايش و نيايش ميپردازند بدين ترتيب : 1- از 11 تا 15 ارديبهشت آسمان خلق شد اين دوره ميان بهار ناميده مي شود
۲ - از 11 تا 15 تير آب آفريده شد اين دوره ميان تابستان نام دارد
۳ - از 26 تا 30 شهريور زمين خلق گرديد و نام اين دوره دانه آور است
۴ - از 26 تا 30 مهر نباتات آفريده شد و آن را هنگام فرود آمدن ميخوانند
۵ - از 16 تا 20 دي خلقت جانوران تمام شد و آنرا ميان سال گويند
۶ - پنجه آخر سال يعني 5 روز به فروردين مانده كه در اين مدت نسان خلق شد و آنرا ( همس پت ميديم ) يعني برابر بودن شب و روز مينامند
اين اعياد ششگانه را بجمشيد يكي از سلاطين سلسله پيشدادي نسبت داده اند در كتاب مذهبي صددربندهش فصل 25 مي فرمايد : اهورامزدا فرمود آفرينش جهان در 365 روز كه شش گاهنبار سال باشد انجام گيرد ) بنابر اين در عرض مدت يك سال خلقت كائنات به ترتيب 1 -آسمان 2-آب ۳ -زمين 4-نباتات 5-جانوران 6- انسان صورت گرفت و در انتهاي آن كه مصادف با نوروز است به پاس فراغت از خلقت و شكر نعمت در اين ديانت جشن ميگيرند . و اما در مورد چونگي خلقت انسان در خداينامه و ساير كتب مذهبي بخصوص اوستا اين چنين آمده كه اولين مخلوق كيومرث ناميده شده كه آنرا گل شاه يعني شاه جهان آب و گل يا شاه كوه ميخوانند گويند اهل استخر فارس بوده و در اثر زد و خورد ميان خوبي و بدي كشته شده و آب مني او بزمين ريخته شد و از آن پسر و دختري بنام مشي و مشيانه يا مهري و مهريانه بشكل گياهي بنام مهر گياه بوجود آمدند كه باهم ازدواج كردند ( ريشه ي گياه مهر شبيه مرد و زني است بهم پيوسته است)بهر حال اولين انسان كيومرث و اولين گياه مهر و اولين حيوان گاو نر بوده است كه آن هم در منازعه ميان اهرمن و اهورامزدا كشته شد واز خون آن حيوانات ديگري بوجود آمدند .

من اين فيلم رو چندين بار نگاه كردم ولي هيچ شباهتي بين ايرانيان در اين فيلم و ايرانيان شجاع واقعيت نديدم طرز لباس پوشيدن  و چهره آنان به اعراب بيشتر شباهت داشت ايرانيان هيچگاه سياه پوست نبودند در جنگ برده نميگرفتند اسير مي گرفتند ولي پس از جنگ آزاد مي كردند كه در اينجا ايرانيان برده هاي زيادي داشتند . پادشاهان ايراني هيچگاه ادعاي خدايي نكرده بودند.................

تو ای پر گهر خاک ایران زمین
که والاتری از سپهر برین
هنر زنده از پرتو نام توست
جهان سرخوش از جرعه جام توست
بر و بوم این ملک پاینده باد
بمان خرم ای خاک مینو سرشت
که در چشم ما خوشتری از بهشت
ترا از دل و جان پرستنده ایم
روان را به مهر تو آکنده ایم
بر و بوم این ملک پاینده باد
مخور غم که آمد بهار امید
ز شام سیه زاد صبح سپید
به تدبیر سر حلقه راستان
شده ملک جم غیرت باستان
بر و بوم این ملک پاینده باد

بند اول                                                             
آناهيتا تو در ناسوت درون سفر بسيار کرده اي و از اين روست که از ژرفاها نمي ترسي اين سفر با من به ژرفترين ژرفاها خواهي رفت به دخمه هاي درون. آنجا که گناهاني جانفرسا روح پرستندگانت را مي خشکاند . اسفل السافليني که براي فرو ريختن آفريده شده است و بس.وه که چه تاريکي هولناکي بر اين دخمه عظيم حکمفرماستنگاه کن نگاه کن که دروغ چگونه – چون اختاپوسي گرسنه – بر پيکر بي رمق او مي تند! چه بسيار شنيده ام از سقوط بزرگ. واينک نظاره مي کنم که چه سان آدمي از درون مکيده مي شود؛ هرگز بدين يقين نرسيده بودم که آدمي خود پرتگاهي هولناک است. آناني در اين ابرنشيب نمي غلطند که بر پستوهاي آن واقفند... و تو بدون راهنما هرگز راه بدان کوره راهها نخواهي برد. آفتابي بايد که اين دخمه ها را چون بستر آبگيرهاي کوچک از هم بگسلاند. آفتابي که تازيانه خويش را بي مهابا بر اين ديواره ها بکوبد.مادامي که انسان در خود نابود نشود انسان بازپسين زائيده نخواهد شد.آفتاب درون چه مي تواند باشد آناهيتا؟ مگر نه اينکه انسان کروي ترين کره هاست چه اينکه از هر جا بياغازي نقطه پايانش همانجاست.من با تو سفر بسيار خواهم کرد و از آفتاب درون خواهم گفت.
بند دوم
آناهيتا، هرگز به اين انديشيده اي که انسان چه سان به حيوانات عشق مي ورزد و سگان را گرامي مي دارد؟. معبد "نارسينا" با درختان غول آسا احاطه شده اند که غرابان سيه فام بر شاخسارهاي آنان خانه دارند. و معابد خدايان بزرگ ناپير و تاريشا نيز...

                                                                       به ادامه مطلب مراجعه كنيد...

بناي معروف به معبد آناهيتا در مركز شهر كنگاور بر سر راه همدان به كرمانشاه واقع شده است .اين بنا بر روي تپه طبيعي با حداكثر ارتفاع 32 متر نسبت به سطح زمين هاي اطراف ساخته شده است . نقشه بناي كنگاور چهار ضلعي و به ابعاد 209*224 متر مي باشد كه هر ضلع آن به شكل صفه اي به قطر 18 متر است

 سنگ نبشته سه زبانه بیستون، به نخستین سال فرمانروایی داریوش بزرگ از زبان خود او می پردازد. سالی که داریوش،سراسر آن را در جنگ با شاهان دروغزن سپری کرد. پس از کشته شدن بردیا و افتادن حکومت به دست داریوش، در سراسر امپراطوری هخامنشی ۱۹ شورش بزرگ

اجازه بدهيد در آغاز اين يادداشت کوتاه بگويم که نه تنها من به هيچ روي با ارزش­هاي فرهنگ غربي مخالف نيستم، برعکس بر اين باورم که فرهنگ همه­ي ملت­ها ارزش­هايي دارد که شايسته­ ي ستايش­اند و قطعا فرهنگ کشورهاي غربي و حتي عربي هم از اين گونه­اند. اما اين هرگز به اين معنا نيست که ما به ارزش­هاي فرهنگي خودمان پشت پا بزنيم و نابخردانه شيفته­ي فرهنگ ديگران شويم.

نام جاويد وطن
صبح اميد وطن
جلوه کن در آسمان
همچو مهر جاودان
وطن اي هستي من
شور و سرمستي من
جلوه کن در آسمان
همچو مهر جاودان
بشنو سوز سخنم
که هم آواز تو منم
همه جان و تنم
وطنم وطنم وطنم
بشنو سوز سخنم
که نواگر اين چمنم
همه جان و تنم
وطنم وطنم وطنم
همه با يک نام و نشان
به تفاوت هر رنگ و زبان
همه شاد و خوش و نغمه زنان
ز صلابت ايران جوان
ز صلابت ايران جوان
ز صلابت ايران جوان

آفرين بـر روان فــــردوسي    آن همايـون هماي ِ فـرخنده

    او نه استاد بود و ما شاگِرد   او خــداونــد بود و مـا  بنده

                                                                        (انوري)

نوشتار زيرين برگرداني است از شعر ِ "اتو فريدريش گروپه" که به اعلي حضرت  پادشاه پروس ، فردريک ويلهلم چهارم پيش کش شده به موجب حماسه ي اين شاعر آلماني پس از فرار فردوسي به بغداد خليفه از او مي خواهد که در ازاي مبلغ زيادي مدح پيروزي اعراب بر ايرانيان را بگويد اما او هرگز حاضر نمي شود سخن زشتي در باره ي ايران بسرايد .و آنگاه از زبان فردوسي به ستايش ايرانزمين زبان مي گشايد :

............

ايران ، اين گوهر جهان

 برخاسته است و مي درخشد

 و در سپيده دمي پاک

 شکوه خود را نمايان مي کند

 ايران اين عنقاي جواني بازيافته ،

 بالهاي نيرومند خود را از هم مي گشايد

 هيچ المنصوري ،

 هيچ ...

ويرانش نخواهد کرد

 مي خواهي که من سرود سر افکندگيش را بسرايم؟

 و تو در ازايش پاداشم دهي ؟

 دست تو ياراي چنين بخششي نخواهد داشت

و رفعت سرير سلطنت آنچنان که بايد نيست

                                          دکتر هانس مولر : زندگي افسانه اي فردوسي در ادبيات آلمان

نقش زن در جامعه امروز و محدویت های پیش امده برای پیشرفت در جامعه امروز ما سبب میشود تا با نگاهی به گذشته پرافتخار میهن پی به این موضوع ببریم که این محدویت ها در طی قرن ها تجاوز به کشور از 1400 سال پیش تا کنون صورت گرفته است .

نقش ایران باستان در شکل گیری حقوق بین الملل

 زواره، شهري كوچك در حاشيه جنوبي دشت كوير ايران و در 120 كيلومتري اصفهان ‌است. زواره از آبادي‌هاي كهن ايران است و در آن بناهايي تاريخي همچون منار زواره در مسجد امام حسن مجتبي (ع) (كه قبل از اسلام آتشكده بوده است) و قلعه‌ مغول مسجد جامع (قديمي‌ترين مسجد چهار ايواني ايران) وجود دارد.

شهرستان ماسال از دو بخش ماسال و شاندرمن تشکیل شده و هر دو بخش مملو از جاذبه های طبیعی و گردشگری است. بام سبز ایران هنوز زیر پای ویلاسازها و دلال ها نیفتاده و همچنان زیبایی و آرامش خود را حفظ کرده است.

چشمه معدنی اسرارآمیز سورت از شاهکارهای طبیعت است که دارای دو چشمه با آب‌های کاملاً متفاوت از لحاظ رنگ، بو و مزه است.
یکی از این چشمه‌ها دارای آبی بسیار شور و دریاچه‌ای کوچک است که در تابستان براي شنا و آب تنی استفاده می‌شود و دارای خواص آب درمانی نیز است؛ چشمه دیگري که در مجاورت این چشمه قرار دارد دارای آبی به رنگ نارنجی و ترش مزه است.

موزه پول، اولین گنجینه تخصصی و دایمی سکه و اسکناس در ایران است که درتاریخ 17 تیرماه سال 1376، به همت اداره کل موزه‌های بنیاد مستضعفان و جانبازان انقلاب اسلامی افتتاح شد. این مجموعه شامل 1400 سکه و 750 قطعه اسکناس و تعداد تقریبی200 قطعه اشیای موزه‌ای، غیر از سکه و اسکناس، است که در محوطه‌ای به وسعت 2000 مترمربع به نمایش گذاشته شده و ضمن ارئه بخش جالب توجهی از سکه‌ها و اسکناس‌های ایران‌ گوشه‌هایی از تاریخ این سرزمین را نیز به نمایش می‌گذارد.

بازی چوگان از کهن ترین و زیباترین ورزش های ایران باستان است. چوگان ورزشی است شادی بخش و شورانگیز، آمورنده، که جسم و جان را نیرومند می سازد. و دارای این خاصیت بوده که به عنوان نخستین ورزش دسته جمعی (تیم به تیم) شناخته شده است. ورزشی که در آن برعکس ورزش های زمان پیدایش آن ها در عهد کهن، نبرد انسان ها علیه یکدیگر نبوده بلکه نبرد بر سر «ت وپ» یا «گوی» صورت گرفته است.

امروز در عصر ما ، زیباترین و ارجمند ترین و در عین حال در دسترس ترین و تاحدودی ارزان ترین تحفه ها یك شاخه یا دسته گل است كه به مناسبت های بسیاری هدیه میشود . این اقدام بدیع و شایسته كه اكنون در بین همه جوامع و اقوام و ملل در سراسر جهان كم و بیش متداول است پیشینه بسیار دور و درازی مخصوصا در قلمروهاي.............

در لابه‌لای تاریخ، اساطیر و باستان شناسی ایران همواره خانواده به عنوان مهم‌ترین واحد اجتماعی و نگهدارنده رابطه خویشی و پایگاه عاطفی نقش مهمی ایفا می‌كند. «مان» در مفهوم خانواده، از صورت اوستایی «نمانیه»، در واژه «خانمان» به معنی خانه و خانواده باقی‌ مانده است.در آثار باستان‌شناسی ایران، در گورهای مختلف آثار مادری كه فرزندش را بغل كرده است و

ادامه عكس ها در ادامه مطلب

پیوندهای کعبه با خورشید و

خانهٔ خورشید

آبی قلب تو خلیج فارس و هرمز
سینه به سینت سلسله کوه البرز

وسعت نام تو ، وسعت نام خورشید
جلوه خاکت قرمز و سبز و سفید

این نه منم من ، نه من منم من
ذره خاک وطنتم من ذره خاک وطنم من هـــی

ایران خاک دلیران ایران غرش شیران
* ایران همیشه جاویدان*

شبنمی از جنگل شمال ایرانی
دیده به دریایی از جهان ایرانی
محو دلیری از آن جمال ایرانی

رستم و سهراب قصه ها ایرانی
شیرین و فرهاد عاشقا ایرانی
اهل وفا صلح و صفا ایرانی

ایرانی مهربان ایرانی قهرمان ایران وطن من

ایرانی قهرمان ایرانی پهلوان ایران وطن من

این نه منم من ، نه من منم من
ذره خاک وطتم من ذره خاک وطنم من هـــــــی
ایران خاک دلیران ایران غرش شیران ایران همیشه جاویدان

یکی دانشهایی که ایرا‌‌ن‌زمین در آن نقش مهمی را ایفا کرده دانش پزشکی است. دانش پزشکی در ایران پیش از دوره اوستایی و ظهور اشوزرتشت وجود داشته.

آنچه از اخلاق و صفات و آداب و رسوم ايرانيان باستان مي دانيم اغلب از منابع غربي است ، تاريخ نگاران يوناني و رومي با اينكه چندان علاقه اي به ايران و ايراني نداشته و از آنها تحت عنوان بربر ياد مي كردند با اين حال نمي توانستند منكر سجاياي اخلاقي و صفات حميده ايرانيان باشند. همه جا از گفتار ، كردار و پندار نيك سخن رفته است ، همه جا از بيگانگي ايرانيان از دروغ صحبت مي شود.

ايرانيان به اطفال خود از سن پنج سالگي تا بيست سالگي فقط سه چيز مي آموختند : سواري و تير اندازي و راستگوئي . دروغگويي را بدترين عيب مي دانستند ، دروغگو به دوزخ يا سراي ناپاكان و دروغ پردازان مي رفت و گويا دروغ معاني مختلفي داشته است.پس از آن قرض داري را زشت ترين معايب مي دانستند زيرا معتقد بودند كه مقروض مجبور است دروغ بگويد.

مغان و آموزگاران به كودكان خود مي آموختند كه دروغ نگويند ، وام نستانند ، بدكاري و ستمگري روا ندارند ، ميهن خود را دوست بدارند ، وفادار و مردم دوست باشند ، مي خواره و شكمباره ، گدامنش و هرزه داري و ژوليده و چركين بار نيايند ، به آنان ياد مي دادند كه آب دهان در كوچه نيفكنند ، در رودها و آبها ادرار نكنند ، در معابر چيزي نخورند ، به اندازه بخورند و بنوشند و احترام پدر و مادر را نگه دارند و مي گفتند ، هرگز هيچ پارسي پدر و مادر خود را نكشته است ...

گزنفون ، مورخ و فيلسوف يوناني در كتاب كوروش نامه نوشته: پارسيان اطفال خود را در دادگاهها حاضر مي كردند تا محاكمات را گوش كنند و با دادگستري آشنا شوند. مي دانيم كه ايرانيان به عدالت اهميت بسيار مي دادند و دولتمردان نسبت به قضات بسيار سختگير و گاهي هم بي رحم بودند ، نوشته اند كه كمبوجيه شهريار هخامنشي و نخستين فاتح مصر ، يكي از قضات را كه رشوه گرفته بود محكوم به اعدام نمود ، آنگاه فرمان داد تا پوست او را كنده و بر مسند قضاوت بگسترانند.

طبق نوشته هردوت  مورخ يوناني ، ايرانيان روز تولدشان را بيش از هر روز ديگري محترم مي داشتند و در اين روز بيشتر از ساير روزها غذا طبخ مي نمودند . آنها در كوچه و بازار چيز خوردن و پيش روي ديگران جويدن را سخت ناروا مي دانستند .

خشونت ها و وحشيگريهاي برخي از اقوام بدوي ، كه در مواجهه با مردم بيگانه زبان ها بريده اند و چشمها كنده و از سر بيگناهان منارها ساخته و يا از خون بي دست و پايان آسياها جاري كرده اند ، در ايرانيان نيست و آنچه هم ديده مي شود عمدتا منشا غير ايراني دارد . بهترين دليل اين مدعا فتح بابل توسط كورش كبير مي باشد كه به خدايان و باور و دين مردمان بابل احترام گذاشته و آنها را نابود نكرد.     

بیمارستان های ایران و سایر بیمارستان های شرق اسلام که عموما به همت ایرانیان بناگردیده و ثمره آن به جهان پزشکی آن دوران رسیده است،برخی از این بیمارستان ها در خاک ایران قرار دارند و برخی در کشورهای دیگر واقع اند.

الف

آبادان : خرم و باصفا
آبتین : نام پدر فریدون پادشاه پیشدادی
آبدوس : نام یکی از درباریان اردوان سوم اشکانی
آبستا : اوستا
آتروپات : نام والی آتروپاتن(آذرآبادگان)
آترین : نام پسر اوپدرم در زمان داریوش بزرگ
آتش : فروغ و روش

گاهشماری اوستایی نو یکی گاهشماری‌های رایج در ایران پیش از اسلام بود که جایگزین گاهشماری اوستایی کهن شد. به گفتهٔ اکثر محققان این گاهشماری در زمان هخامنشیان رایج شد و آن را متأثر از گاه‌شماری مصری می‌دانند. تاریخ رواج آن را ۴۴۱ پیش از میلاد در دوران اردشیر درازدست می‌دانند ^[۱] بنا به قرائن این گاهشماری در دوران اشکانیان هم متداول بود. اما بیشترین اطلاعات پیرامون آن از عهد ساسانی به بعد است.

پس از نبرد دليرانه و رزم پهلوانی قادسيه وکشته شدن سپهسالار ايران "رستم فرخزاد" به دست اعراب که توفان شن بر سپاهيان ايران فرو ريخت و مايه شکستشان شد، نيروهای رزمنده ايران پراکنده شدند.
يزدگردسوم شاهنشاه دلاور و بيباک ايران، به اميد فراهم کردن نيروهای کار آمد و پيکارجوی تازه، تلاشی همه سويه را آغاز کرد. ميان نبرد قادسيه تا نهاوند، چهار ماه به درازا کشيد. عمرابن خطاب در اين ميانه نامه اي به شاهنشاه ايران می فرستد که پاسخی دندان شکن دريافت می کند.

او در اين نامه يزدگرد را به خدا پرستی و دست کشيدن از آتش پرستی و روی آوردن به خدای تازيان به نام "الله و اکبر" و پذيرفتن دين اسلام فرا می خواند

آنچه براي آگاهي هم وطننان ارجمند ايراني در ذيل مي آيد متن ترجمه نامه عمر خليفه دوم به یزدگرد سوم ساسانی و پاسخ یزدگرد به عمر می باشد. نسخه اصلی این نامه ها در موزه لندن نگهداری می شود. زمان نگاشته شدن این نامه ها مربوط می شود به پس از جنگ قادسیه و پیش از جنگ نهاوند که حدوداً چهار ماه به طول انجاميد

متن نامه عمربن الخطاب ، به یزدگرد سوم

بسم الله الرحمن الرحیم

از : عمربن الخطاب خليفه مسلمين
به: يزدگرد سوم شاه فارسی

من آينده خوبی برای تو و ملتت نمی بينم ، مگر اينکه پيشنهاد من را قبول  کرده و بيعت نمايی .

 زمانی سرزمين تو  بر نيمی از جهان شناخته شده

نام های ایرانی اصیل

بهروز : خوشبخت ، نيکبخت

بهزاد : نيک نژاد - مينياتوريست مشهور صفويان - نام اسب سياوش
بهشاد : خوشحال وشاد
بهمن : نيک انديش - برف انبوه که از کوه فرو ريزد - جانشين اسفنديار
بهناز : خوش ناز‌، باناز ، طناز
بهنام : نيک نام
بهنود : سلامت ، عافيت
بهنوش : کسي که نيک مينوشد
بيتا : بي همتا ، بي مانند
بيژن : ترانه خوان ، جنگجو - پسر گيو و دلداده منيژه
پارسا : پاکدامن ، زاهد
پاکان : پاکها - نامي کردي
پاکتن : نيکو چهر پاکيزه تن
پاکدخت : دختر پاک
پانته آ : همسر آرتاداس که مادها او را به کورش هديه کردند امانپذيرفت
پدرام : آراسته ، نيکو ، شاد
پرتو : روشن ، تابش
پرشنگ : تابش ، آتشپاره
پرتو : روشن ، تابش ، فروغ
پرستو : پرنده مهاجر
پرويز : پيروز - لقب خسرو دوم ، پادشاه ساساني
پرديس : بهشت ، باغ و بستان
پرهام : ازاشخاص بسيار ثروتمند در زمان بهرام گور
پژمان : افسرده ، غمگين
پژوا : بيم و هراس
پرنيا : پارچه حرير
پشنگ : ميله آهني - نام پدرافراسياب
پروانه : حشره اي زيبا که خود را به شعله مي زند
پروين : ثريا ، ستارگان کوچک نزديک به هم
پري : فرشته ، جن ، همزاد
پريچهر : زيبا روي - نام زن جمشيد شاه
پريدخت : دختر پري ، همسر سام نريمان و مادر زال
پريسا : همچون پري

      گوش بده تا بگم به تو نيت مو        ....       دارن از بين ميبرن هويت مو
                        
                           تاريخ خاک سرزمين آريايي  ...    داره فرياد ميزنه تا ما بياييم

           پس حالا وقتشه بشنوي که  ... ايران من همون کشوري که
                
                          بعد از ۷هزار سال ايران سرپاست ... هنوزم دل آريايي ها دريا ست
   
          بشنو هم وطن من اينو از ياس ... که واسه وطنم منم سرباز
              
                          بگير به دستت پرچم ايرانو بگو ... نگين دست هستي ايرانو بدون

          اعتراض من ميشه مثل گلوله شليک ... بيا با هم بخوانيم سرود ملي
        
                       خواهرو برادر من اي هموطن ... تمدن ايراني ها هست در خطر

         همه ما سربازهاي زير پرچمميم ... نميزاريم از ما بگه هر اجنبي

                     واسه ما ايراني ها ملاک هر نفره ... که تو گردنامون پلاک فروهره

         اتحاد ما واسه دشمن اضطراب ... اسم ايران واسه مايه افتخاره

                    احترام ما به ايران يک خار تو چشم .... کساني که ميخوان بزنند ضربه بهش

         مثل تشنگي گندم به آب                             مثل نم نم بارون بوي خاک

                                 مثل تو مثل چشم پاک        بوي خاک

          وطن عشق تو توي قلبم                       خوندن از وطن حس منه

                                         عشق من خاک ميهن     ايران

                    ............................................................................

       ميخواهي بگي ما آمديم از يک نسل وحشي

                              پس يک نگاهي بنداز به تخت جمشيد

         داري اسم ايرانو بد جلوه ميدي ... که اسمتو بزرگ بنويسن رو جلد سي دي

                         دارم هدفتو تو دفترم مينويسم ... ميدونم که واسه چي ساختي فيلم ۳۰۰

         ميدونم که دلت ساخته شده از سنگ و سرب

                            جاي اينکه با هنر بسازي فرهنگ صلح

       تو اين تيرگي روابط هواي مه آلود ...  ميخواهي ماهي بگيري از آب گل آلود

                           ولي اينو به تو ميگم با زبان اصيل ... که ايران نميشه تباه و تسليم

      خدا به تو داده دوتا چشم بينا ... ببين کتابهاي سعدي و ابن سينا

                        يا فردسي و خيام يا مولانا رومي ... هميشه توي تمدن ما بالا بوديم

      ولي افشين نمي تونه ساکت شه  ,,,  اسم ايران بازيچه يک مشت ناکس شه

                       هدفتو پاره ميکنم با تيغ ايمان ... تو کي هستي که بگي از تاريخ ايران

       کورش کبير بود صلح رو آغاز کرد ...   يهوديها رو از بند بابل آزاد کرد

                     کورش ساخت کتيبه حقوق بشر  ...  واسه همينه که دارم يک غرور قشنگ

      به ايرانمو به تاريخ وطنم ... به خاک همين سرزمين آميخته بدنم

                     هر جاي اين کره خاکي هستي هموطن ...  تا وقتي که خون تو ميدوه در بدن

        راضي نشوکه هر بيگانه با فرهنگ تو بازي کنه

                       تاريخ ايران من هويت منه ,  ايران دفاع از تو نيت منه

جلوگیری از ورود شماره جدید نشنال جئوگرافیک به ایران

National Geographic

Persia: Ancient Soul of Iran 

روح باستانی ایران :

 شکوهی که الهام بخش ملت مدرن است

ماهنامه آمریکایی "نشنال جئوگرافیک" که در تیراژی میلیونی از بیشترین اعتبار بین المللی در حوزه ی اجتماع ،تاریخ و طبیعت برخوردار است ، در جدیدترین شماره ی خود(آگوست 2008) ،گزارشی ویژه از ایران باستان به چاپ رسانده است.

در این گزارش ویژه که خانم " مارگریت گودیس " آن را تهیه کرده، تاریخ پرشکوه پارس ، با توجه به آداب و رسوم منحصر به فرد و هویت ملی ایرانیان قرن بیست و یکم که هنوز ریشه در خزانه ی باستانی خویش دارند و می کوشند امپراتوری عظیم و ابرقدرت ایران را زنده کنند، مورد بررسی قرار گرفته است .

در این میان، خبرنگار فرارو کسب اطلاع کرد که اداره کل رسانه های خارجی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از ورود این شماره ی نشنال جئوگرافیک به ایران ، جلوگیری به عمل آورده است.

اثار باستاني پاسارگاد

كورش بزرگ به سال 550 ق .م دولت ايراني هخامنشي رابنياد نهاد و پاسارگاد را كه درقلب پارس بود بعنوان اولين پايتخت خدو برگزيد . نام پاسارگاد را به صورتهاي مختلف از جمله پارسكده و پارس گرد نوشته اند و برخي ان را با پارس مربوط دانسته اند ،اما با توجه به اسناد موجود ،اين تعبير اعتباري ندارد و پاسارگاد درست است (قسمت اولا ان مثل نام شهر پسا /فسا است ).

كورش بزرگ مجمو عه اي از كاخهاي شاهي درميان باغهاي خرم پاسارگاد طراحي و بنا كرد كه مشتمل بود بر :